Wiciokrzewy

Wiciokrzew (Lonicera) jest pnączem znanym i uprawianym na całym świecie. Ta wieloletnia roślina należy do rodziny przewiertniowatych. Znane jest około 180 gatunków rosnących na półkuli północnej. Odpowiednio dobierając odmiany do roślinnej kompozycji, będziemy mogli cieszyć się tymi pięknymi roślinami od maja aż do października. Niektóre z nich mają także bardzo dekoracyjne czerwone jagody. Jednak w przypadku niektórych gatunków są one trujące.

W zależności od odmiany wiciokrzewy mogą osiągnąć od 3 do 7 metrów wysokości. Wiciokrzewy wspinają się po kratkach czy trejażach za pomocą spiralnie owijających się pędów. Odmiany szybko rosnące, takie jak wiciokrzew pomorski lub japoński, doskonale nadaje się do okrywania płotów i pergoli. Dzięki szybkiemu przyrostowi stworzą wspaniałą dekorację i gęstą osłonę, która będzie chronić przed wiatrem oraz ciekawskimi spojrzeniami.

Wiciokrzewy dobrze rosną na większości gleb, jednak najlepiej na żyznym i przepuszczalnym podłożu, bogatym w próchnice. Wilgotność takiej ziemi powinna być umiarkowana. Rośliny te lubią stanowiska słoneczne lub półcieniste, osłonięte od bardzo silnych wiatrów. Należy je sadzić w dołki. Dno takiego wgłębienia powinno być wypełnione odrobiną kompostu lub rozłożonego obornika. Sadzonki należy umieścić w dołkach o 5 do 10 cm głębszych, od pojemników, z których je przesadzamy. Jeżeli wiciokrzew ma okrywać płot, należy zachować między sadzonkami odległość ok 1 m. Wokół rośliny warto wysypać korę.

Cięcie wiciokrzewów nie powinno być radykalne. W zależności od wielkości rośliny, zostawiamy 2-4 najsilniejsze pędy, które skracamy do 1/3 długości. Dzięki temu nasza roślina mocno się rozgałęzi i będzie dorodnie kwitnąć. Przycinając gatunki kwitnące na pędach zeszłorocznych, usuwamy uschłe i nadmiernie rozrastające się pędy. Natomiast rosnące na pędach tegorocznych możemy przyciąć znacznie mocniej.

Najbardziej uciążliwym szkodnikiem wiciokrzewów są mszyce. Masowo atakują roślinę w maju, na szczytach wierzchołków. Najczęściej celem mszyc są najmłodsze pędy, liście i pąki kwiatowe. Zaatakowane fragmenty wiciokrzewu zwijają się, żółkną, deformują, ograniczają wzrost i kwitnienie. Roślina jest także pokryta lepką spadzią. Wiciokrzewy są także atakowane przez grzyby szczególnie mączniaka prawdziwego. Roślina zaatakowana charakteryzuje się białym nalotem na górnej stronie liści oraz brązowymi plamami, które prowadzą do martwicy liści.

Wiciokrzewy dobrze czują się w sąsiedztwie róż pnących oraz powojników. Ciekawie wyglądają na rabatach bylinowych, a także porastając pergole.

Gatunki szczególnie wonne warto sadzić w pobliżu tarasów, okien czy altan, czyli tam gdzie możemy cieszyć się pięknym zapachem. Jedną z takich odmian jest wiciokrzew przewiercień. Kwiat tej rośliny produkuje bardzo dużo aromatycznego nektaru, którym wabią zapylające je ćmy. Zapach tego wiciokrzewu jest bardzo popularny i chętnie wykorzystywany podczas produkcji kosmetyków i perfum. Posiada także dekoracyjne owoce, które stanowią ozdobę po przekwitnięciu kwiatów.
Z kolei wiciokrzew Tellmana jest znany z atrakcyjnych żółtopomarańczowych kwiatów, które na bylinowych rabatach ładnie komponują się z fioletowymi kosaćcami oraz drzewami o złocistych liściach.

Bardzo cenną i przepiękną grupą są wiciokrzewy o egzotycznych kształtach i barwach kwiatów, a także o niebieskozielonym ulistnieniu. Krzewy te mają pomarańczowoczerwone owoce, które zdobią roślinę aż do jesieni. Wśród odmian z tej grupy urodą wyróżnia się wiciokrzew Browna „Dropmore Scarlet”.

Jeżeli chcielibyśmy, aby zimą te ciekawe rośliny zdobiły nasz ogród, warto zastanowić się nad wiciokrzewami o zimozielonych liściach. Należy je sadzić z w półcieniu, na stanowiskach osłoniętych od wiatrów i słońca. Bardzo dekoracyjnym gatunkiem jest wiciokrzew Henryiego, z charakterystycznymi ciemnozielonymi liśćmi oraz ciemnopurpurowymi kwiatami.